Όμορφη εικόνα η ανθισμένη αμυγδαλιά, που με τα λευκορόδινα άνθη της,
στολίζει την αυλή του γειτονικού μας σχολείου.
Την αντικρίζω κάθε Φλεβάρη τα τελευταία 19 χρόνια....
Και δεν υπάρχει ούτε μια φορά που, κοιτάζοντάς τη να μη θυμηθώ ένα υπέροχο
ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου (από τη συλλογή " Ο χρόνος και το ποτάμι" ),
με τίτλο: Μια μυγδαλιά και δίπλα της ...
Μια μυγδαλιά και δίπλα της
Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δώσ’ μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ' ουρανού
να στις γιομίσω.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δώσ’ μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ' ουρανού
να στις γιομίσω.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Η ανθισμένη αμυγδαλιά του Βίνσεντ βαν Γκογκ
 |
| Blossoming Almond Tree ... oil on canvas 73.5 - 92 cm - 1890
Van Gogh Museum Amsterdam
|
Πολύ ωραίες εικόνες και ωραίο τραγούδι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης
Κυρία είναι πραγματικά πανέμορφη αυτή η αμυγδαλιά.Είναι τόσο όμορφη και τα άνθη έχουν ένα υπέροχο ροζ απαλό χρώμα και όταν την βλέπω νομίζω πως ήρθε η άνοιξη και μαζί της έφερε τα λουλούδια και όλα αυτά που δεν μας δίνει ο χειμώνας....Έπρεπε να είχαμε και εμείς μια αμυγδαλιά...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάσω Κ.